23 Nisan 2024
Sn. A. Rıza Demircan’ın; sanki, günümüzde de yaşanacak ve tabi mecbur ve meşru sayılacak savaşlar sonucu esir alınan kadınların CARİYE yapılabileceği gibi yanlış bir kanaat uyandıran yaklaşım ve yorumları, dayanaksızdır ve sakıncalıdır. Bu tavır “İslam’da Kölelik ve CARİYELİK” kurumlarının hâlâ geçerli olduğu yanılgısını hatırlatır. Oysa Kölelik ve Cariyelik, Osmanlı’da Sultan Abdülmecid döneminde 1847’de yayımlanan fermanla resmen kaldırılmıştır. Daha sonra 1926 yılında Milletler Cemiyeti’nce yasaklanmıştır.
Aslında kölelik ve cariyeliğin bu yıllara kadar caiz sayılması ve fiilen uygulanması da insanlık adına bir ayıptır ve mağdurlar hesabına acı bir kayıptır. Madem İslam, Kölelik-Cariyelik uygulamasını tedricen ve bir geçiş süreci içerisinde kaldırmayı amaçlamıştır, öyle ise en fazla birkaç asır sonra kökten yasaklanması gerekirken, 1300 sene sonra bile uygulanması elbette bir suistimal ve istismar amaçlıdır. Maalesef günümüz İslam düşünürleri ve müfessirlerinin bile hazırladıkları Meal ve Tefsirlerde hâlâ bazı ayetlerde geçen: “Ma Meleket Eymanüküm” (Sağ ellerinizin malik ve sahip oldukları) kavramının, günümüzde ücretle istihdam edilen işçi-memur statüsündeki kimselere münasip düştüğü halde, tamamen haksız ve dayanaksız olarak “Köleler ve Cariyeler” olarak manalandırılması, Kur’an’ın özüne de insanın özgürlüğüne de aykırıdır ve çok yaygın bir yanlış ve yanılgıdır.
